In 2007 werd de eerste Blauwvelokeskoers betwist. Op een uitgestippeld parcours van 32km, met start en aankomst aan het Galgenweel werd er gekoerst. Na een felle wolkbreuk vertrokken we aan een tocht vol zonneschijn verspreid over negen heerlijke jaren.
Vanaf de tweede editie vonden we in het gehucht de smoutpot de vriendelijkste man van het luchtruim, Steven De Vogel om samen met hem de “Klassieker in wording” te organiseren op een gesloten circuit. Ondertussen ligt het tiende jaar Blauwvelokeskoers aan onze coureurstenen en verwachten we, in samenwerking met het fenomenale feestcomité “De Smoutpot”, onder begeleiding van burgemeester Filip Van Proeyen en schepen van Smoutpotsport Gert Floin een fantastisch en eervol afscheid, editie nummer TIEN, de laatste!
De afgelopen jaren hebben we allemaal, renner en toeschouwer genoten van de vreugde en de schoonheid die we erkennen in de Blauwvelokeskoers. Er staan heroïsche renners op onze deelnemerslijsten, we vergeten vooral nooit alle vrienden die deze retrokoers mee leven inbliezen, zonder wie dit hele gebeuren nooit zo goed, vlot en mooi had kunnen verlopen. We herinneren ons eeuwig, zo lang we niet dementeren de breed uitgetrokken lachen op de gelaten des menschen en de met tranen besmeurde wangen tijdens het beleven van deze sportieve en ludieke hoogmis van de tweewieler. Koerskunst, gegraveerd als herinnering in de blauwe marmeren steen van de geest, nostalgie.
We onthouden allen de memorabele Stijn Poot, deze drievoudige winnaar van onze Polderkoers verdient een eresaluut op de aankomende tiende editie. En als u dan toch bezig bent, salueert u maar ineens mee naar Marie Wessing, ook zij won drie maal de schoonste koers van het jaar. De hoofdprijzen pronken voor altijd op hun haardbekkens. Ze verdienen hem!
We herdenken ook de talloze ongelukkigen, zij die strandden met lekke tubes, gebroken ijzeren fietsonderdelen, geschaafde ledematen of falende mechaniek, zij allemaal verdienen onze trofee de “Chasse patate”.
Velen, winnaar of verliezer, toeschouwer of helper verdienen een sierlijk gegoten bronzen gedenkteken aan de lange mijmermuur van de BVK.
We troosten ons om Léonie zaliger, het arme kieken dat het leven liet tijdens de start van het jaar 2011. Alle seingevers, jaren trouw op hun post., elk van jullie verdienen drie dikke kussen en nen bloemekee!!
Er werd vaak gesprint om de eindzege. Niet zonder risico. Het is niet vanzelfsprekend op de Blauwvelokeskoers te ontkomen aan een sprint met het peloton.
Toch hadden we twee edities met vroegtijdige ontsnappingen waaruit winst voortvloeide. Jeroen Peeraer ontglipte krachtig en listig aan de kopgroep in 2008 dankzij perfect getimed ploegenwerk in de laatste ronde. Hij kwam solo, met zijne froe tussen zijn voorwielspaken over de eindstreep gesjeest… wat een overwinning!
Maar we onthouden vooral de grootste prestatie van de afgelopen jaren. Namelijk die van vorig jaar! Wederom droeg de koers een 150tal deelnemers. Vanaf de start werd er weer pittig geknald in het pak op kop. Stelselmatig verloor het peloton in aantal, tot er een dertig renners overbleven die een gemiddelde reden van ongeveer 37 per uur. Zoals altijd liep de koers over zestig kilometers. Iets over halfkoers ontsnapten drie mannen uit de kopgroep: Kris Herremans, Brian Cauwenberghs en Mauro Verwilt. Op miraculeuze wijze reden ze weg. Om beurten werd er kop gereden om het achtervolgend peloton voor te blijven, hun afstand werd groter. De drieën moesten verdomd hard knokken om voorop te blijven. De voorsprong bedroeg na een drietal ronden een halve minuut en toen besloot Mauro (15), de jongste renner van het pak om de ouderen het vuur aan de schenen te leggen en op zijn beurt weg te rijden bij de koplopers. Hij ging solo in de aanval!
Mauro sloeg er niet alleen in solo voorop te blijven, hij vergrootte zelfs zijn voorsprong. Na deze memorabele krachtpatserij kwam hij oververdiend en uitgeput grijnzend alleen over de meet gereden, onder oorverdovend gejuich van de ontelbare toeschouwers. Het publiek was met verstomming geslagen. Mauro Verwilt won de Blauwvelokeskoers op onevenaarbare wijze als vijftienjarige. Hopelijk mogen we deze prachtige renner opnieuw verwelkomen op onze tiende en laatste editie van de BVK op ZONDAG 15 MEI 2016. Op die dag wordt de allerlaatste Blauwvelokeskoers gereden!!
U komt toch ook!
BLAUWVELOKESKOERS
Blauwvelokeskoers 